12:56 20 yanvar faciəsindən 23 il ötür | |
 20 Yanvar - 1990-da SSRİ Prezidenti Mixail Gorbaçovun göstərişi ilə Sovet Ordusu hissələri həm quru, həm dəniz yolu ilə Bakı şəhərinə həmlə edərək 100-dən artıq silahsız insanı qətlə yetirdi. 20 Yanvar - 1990 Azərbaycan xalqının tarixinə Qanlı Yanvar faciəsi kimi daxil olmuş 1990-cı il 20 Yanvar hadisələrindən on doqquz il keçir. Keçmiş sovet dövlətinin hərb maşınının həmin gün Azərbaycan xalqına qarşı həyata keçirdiyi vəhşi terror aktı insanlığa qarşı törədilmiş ən ağır cinayətlərdən biri kimi bəşər tarixində qara səhifə olaraq qalacaqdır. Milli azadlığı, ölkəsinin ərazi bütövlüyü uğrunda mübarizəyə qalxmış dinc əhaliyə divan tutulması, kütləvi terror nəticəsində yüzlərlə günahsız insanın qətlə yetirilməsi və yaralanması totalitar sovet rejiminin süqutu ərəfəsində onun cinayətkar mahiyyətini bütün dünyaya bir daha nümayiş etdirdi. Sovet Ordusunun böyük kontingentinin, xüsusi təyinatlı bölmələrin və daxili qoşunların Bakıya yeridilməsi xüsusi qəddarlıq və görünməmiş vəhşiliklə müşayiət edildi. Kommunist diktaturası Çexoslovakiyaya, Macarıstana, Əfqanıstana qarşı həyata keçirdiyi hərbi müdaxiləni hətta o zamankı Sovet İttifaqının müttəfiq respublikalarından biri olan Azərbaycanda da təkrarlamaqdan çəkinmədi. Həmin vaxt Azərbaycan qonşu Ermənistanın da təcavüzünə məruz qalmışdı. Belə bir şəraitdə sovet rəhbərliyi nəinki münaqişənin qarşısını almaq üçün qəti tədbirlər görməmiş, əksinə, Azərbaycana yeridilən ordu hissələrinin tərkibinə Stavropol, Krasnodar və Rostovdan səfərbərliyə alınan erməni əsgər və zabitləri, sovet hərbi hissələrində xidmət edən ermənilər, hətta erməni kursantlar da daxil edilmişdi. Bir qalanın sirri kimi Sirli oldu qanlı gecə. "Humanist” "Qızıl ordu”nu Ürəklərdən sildi necə... Quduz canavarlar kimi Qıcıdaraq dişlərini, Yeridi şəhər üstünə, Yeridi insan üstünə. Silahları sağa-sola, Yerə-göyə fırlatdılar. Qarşısına çıxanlara - Qoca, cavan, körpə uşaq, Canlı-cansız demədilər, Gördüklərin məhv etdilər, Ərşə qalxdı nalə səsi, Ana!” səsi, "Kömək!” səsi... "Bala!” - deyib ayaqyalın Küçələrə qaçana bax! "Bakı yanır!” harayıyla Tez özünü yola atan Ataya bax, oğula bax. Vətən, gəldim!” harayıyla Evdən çıxan o ərə bax! Arxasınca nalə çəkən, Həyatını məhv eyləyən Sədaqətli gəlinə bax! "Aman Allah!” deyə-deyə Küçələrdə qaçana bax! Arxasınca açılacaq "Alabəzək" güllələrdən Xəbərdardır bu qaçanlar, "Ordumuzu”, vəhşiliyi Görüb qaçdı, bu qaçanlar, Hər tərəfdən güllələrlə Qarşılaşdı bu qaçanlar. Küçələrdə izi qaldı, Səkilərdə izi qaldı, Ürəklərdə közü qaldı qaçanların. Neçə-neçə oğlu qaldı, Neçə-neçə qızı qaldı Əliyalın qaçanların. Adı Azərbaycan ilə Birgə qaldı qaçanların. Eyvanlarda duranlara, Evlərində gəzənlərə, Güllə atan tanklara bax, Yolda durub sinəsini Quduzların tanklarına Sipər edən igidlərə, ərlərə bax! Yaxşı baxın, bir də baxın! Koroğlular, Cavanşirlər Yetişdirən yurda bax! Azğınlaşmış "Qızıl ordu” Bir cəhənnəm yaratdı, bax. Qandan göllər yaratdı, bax! Bakımızın ürəyində Qanlar axdı igidlərdən. Sanki Bakı cana gəldi, Sinəsindən damar-damar axan qandan. Azərbaycan ürəyindən axan qandan. Ona baxın, yaxşı baxın! İgid cırıb yaxasını Durur tankın qarşısında, "Yol vermərəm tapdayasan torpağımı!” Tankı sürən bir an durur, Gözlərindən qəzəb yağır. "Oğlandakı hünərə bax, cürətə bax?” Göz qırpmadan qıcıdıb dişlərini İrəliyə hücum çəkir. "Vətən!”, "Anam Azərbaycan!” Son sözlərin deyən oldu. Bu igidim, bu eloğlum. Xırçım-xırçım xırçımladı, Sızım-sızım sızıldadı, Gizil-gizil gizildədi, Tırtılların arasında İgidimin sümükləri. Axdı isti qızıl qanı Soyuq asfalt üzərinə. O, məhv oldu, həlak oldu Deməyin siz bu igidə. Bir göyərçin olub uçdu Azərbaycan göylərinə. Bir idisə, min-min olub Girdi yanar ürəklərə. Şəhid kimi, qardaş kimi, Sirdaş kimi, oğul kimi Yaşayacaq böyüklərin, Kiçiklərin dillərində. Yetişəcək, böyüyəcək Anaların o bətnində. Doğulacaq igidlərim. Bir körpənin qədəmində, Bir göyərçin uçuşunda, Qərənfilin ləçəyində Yaşayacaq igidlərim, Şəhidlərim, şəhidlərim! | |
|
| |
| Şərhlər: 0 | |